کد مطلب:259338 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:233
گوشه ای از شخصیت علمی امام حسن عسکری
در كتاب های سیره و تواریخ می نویسند:
حضرت امام حسن عسكری علیه السلام دارای علمی فراوان بود. علم، سیادت و فرمان فرمایی، دستی قوی و مقامی والا و ارجمند داشت. درباره ی آن حضرت گفته اند: شخصیتی با عظمت پیدا كرد و خلفای عباسی از اوضاع حاضر بیمناك شدند كه اگر حضرت امام حسن عسكری علیه السلام خروج كند، خلافت بین علویین منتقل خواهد شد و حكومت را از آن ها خواهند گرفت.
حضرت امام حسن عسكری علیه السلام مهر سپهر ولایت بود كه آفتاب وجودش بیشتر در عراق و ایران پرتوافكن گردید، سوم رجب سال 260 شش سال دوره اقامت آن حضرت علیه السلام بود.
امام هادی علیه السلام در سال 243 به دعوت متوكل از مدینه به سامرا مهاجرت كرد. بنابراین، امام حسن عسكری علیه السلام مدت 16 سال در عراق اقامت داشت كه شش سال مصدر امور امامت بود و از شام تا به مدینه به تصرف و فرمان او بودند، لشكری
[ صفحه 111]
بی اندازه جمع كرد. و به نقل شیخ حسن خوارزمی 18 هزار نفر از اكابر مسلمین در دیوان مدرس آن حضرت می نشستند، اول كسی كه با او بیعت كرد محمد بن عبدالله بن عبدالعالی بن مسعود شیرازی نابغه ایرانی بود كه به وسیله او دربار المعتز را ایرانیان تشكیل می دادند.
امام یازدهم در امامت خود تعلیمات عالیه از قرآن و دین اسلام داد كه تجدید عظمت و نیروی آن گردید. در اواسط قرن سوم هجرت بود كه این جنبش علمی پیدا شد، فلاسفه بزرگ مانند اسحاق كندی و ابونصر فارابی می زیستند و از بركت وجود امام بهره مند می شدند.
در فقه و اصول دین یك نهضت نوینی به وجود آورد كه ملت اسلام را از آن خواب ناگهانی بیدار كرد و دوره علمی عصر مأمون و هارون تا دوره ی تعلیمات امیرالمؤمنین و پیغمبر صلی الله علیه و اله را به یاد مردم آورد و علت نزول قرآن و ارسال رسل و انزال كتب را به مردم فهمانید و در احتجاجات علمی با علما و فلاسفه و علمای یهود و نصاری حقایقی را روشن و آشكار ساخت.
شخصیت امام حسن عسكری علیه السلام بر محور این مطلب كه پدر مهدی موعود است دور می زد و با این توجه نهضت علمی دنیای اسلام را مواجه با بسط معارف دین گردانید و به آنها حقایق پنهان شده و متروك مانده را بیان فرمود و از یك راز بزرگی كه در روان شناسی بسیار اهمیت داشت، سخن گفت.
نهایت آن كه این سخن را با خردمندان و اولوالباب در میان گذاشت تا از نابخردی حسودان و دشمنان مصون مانند.
حضرت امام حسن عسكری علیه السلام دارای علمی فراوان بود. علم، سیادت و فرمان فرمایی، دستی قوی و مقامی والا و ارجمند داشت. درباره ی آن حضرت گفته اند: شخصیتی با عظمت پیدا كرد و خلفای عباسی از اوضاع حاضر بیمناك شدند كه اگر حضرت امام حسن عسكری علیه السلام خروج كند، خلافت بین علویین منتقل خواهد شد و حكومت را از آن ها خواهند گرفت.
حضرت امام حسن عسكری علیه السلام مهر سپهر ولایت بود كه آفتاب وجودش بیشتر در عراق و ایران پرتوافكن گردید، سوم رجب سال 260 شش سال دوره اقامت آن حضرت علیه السلام بود.
امام هادی علیه السلام در سال 243 به دعوت متوكل از مدینه به سامرا مهاجرت كرد. بنابراین، امام حسن عسكری علیه السلام مدت 16 سال در عراق اقامت داشت كه شش سال مصدر امور امامت بود و از شام تا به مدینه به تصرف و فرمان او بودند، لشكری
[ صفحه 111]
بی اندازه جمع كرد. و به نقل شیخ حسن خوارزمی 18 هزار نفر از اكابر مسلمین در دیوان مدرس آن حضرت می نشستند، اول كسی كه با او بیعت كرد محمد بن عبدالله بن عبدالعالی بن مسعود شیرازی نابغه ایرانی بود كه به وسیله او دربار المعتز را ایرانیان تشكیل می دادند.
امام یازدهم در امامت خود تعلیمات عالیه از قرآن و دین اسلام داد كه تجدید عظمت و نیروی آن گردید. در اواسط قرن سوم هجرت بود كه این جنبش علمی پیدا شد، فلاسفه بزرگ مانند اسحاق كندی و ابونصر فارابی می زیستند و از بركت وجود امام بهره مند می شدند.
در فقه و اصول دین یك نهضت نوینی به وجود آورد كه ملت اسلام را از آن خواب ناگهانی بیدار كرد و دوره علمی عصر مأمون و هارون تا دوره ی تعلیمات امیرالمؤمنین و پیغمبر صلی الله علیه و اله را به یاد مردم آورد و علت نزول قرآن و ارسال رسل و انزال كتب را به مردم فهمانید و در احتجاجات علمی با علما و فلاسفه و علمای یهود و نصاری حقایقی را روشن و آشكار ساخت.
شخصیت امام حسن عسكری علیه السلام بر محور این مطلب كه پدر مهدی موعود است دور می زد و با این توجه نهضت علمی دنیای اسلام را مواجه با بسط معارف دین گردانید و به آنها حقایق پنهان شده و متروك مانده را بیان فرمود و از یك راز بزرگی كه در روان شناسی بسیار اهمیت داشت، سخن گفت.
نهایت آن كه این سخن را با خردمندان و اولوالباب در میان گذاشت تا از نابخردی حسودان و دشمنان مصون مانند.